آسيت(آب آوردن شکم) چیست؟
آسیت (Ascites) به معنای جمع شدن مايع اضافی در شكم و ورم شكم است.
تشخيص آسيت با ماتيته (DULLNESS) جابجا شونده در دق (معاينه بالينی) و سونوگرافی قابل انجام است. از نظر بالينی وقتی آسيت قابل تشخيص است که حجم مايع بيش از 500 سی سی باشد.
علت های ابتلای آسیت
- آسيت میتواند فرم پيشرفته ورم اندام ها به دنبال بيماری نارسايی قلبی باشد. يعنی وقتی نارسايی قلبی به درجات خيلی شديد میرسد، ورم پاها از مچ به ساق و از ساق به ران و در نهايت به شكم گسترش می يابد.
- در مورد بيماری های كليه كه يكی از آنها دفع شديد پروتئين از كليه هاست نيز در صورت وخامت میتواند بيماری آسيت ايجاد شود.
- اما عامل اصلی آسيت، سيروز كبدی (آسيب ساختمان و عملكرد كبدی) است.
- علت ديگر آسيت میتواند انواع سرطان های داخل شكم مثل سرطان معده، سرطان كبد و سرطان روده بزرگ باشد، كه البته شيوع كمتری نسبت به سيروز کبدی دارند، ولی به عنوان اولين تظاهر اين بيماری ها اهميت دارند.
- کمبود پروتئين و آلبومين و سوء تغذيه
- کم کاری تيروئيد
- خونريزی داخل شکمی ناشی از ضربه به احشا داخلی شکم.
- پريتونيت يا التهاب يا عفونت داخل شکم به دليل پارگی احشا داخل شکم.
روش های درمانی آسیت
درمان آسيت بر اساس درمان علت ايجاد کننده آن است. (درمان نارسايی قلبی و کبد و کليه و سرطان و...) همچنین برای کمک به بهبود وضعيت بيمار (درد شکم و تنگی نفس) ميتوان آب داخل شکم را تخليه کرد.