دسته بندی ها: بیماری های داخلی

منظور ازچربی خون بالا چيست؟علائم وعوارض و راه تشخيص آن کدامست؟ 

منظور ازچربی خون بالا چيست؟علائم وعوارض و راه تشخيص آن کدامست؟ 

 

 منظور از چربی خون بالا چيست؟

 

 انواع چربی خون بالا

 

چربی خون عبارتست از بالا رفتن مقدارکلسترول و يا تری گليسريد از مقدار طبيعی آنها در خون که باعث بيماری چربی خون می

شود. ميزان اين مواد در خون در اثر مصرف مواد غذايی بيش از ميزان مورد نياز يا هنگام بروز اختلال در سوخت و ساز چربی، افزايش می يابد.همچنين بی حرکتی و زندگی مدرن و سبک نا مناسب آن.گهگاه باعث رسوب چربی در بافت کبد و ايجاد کبد

 .چرب ميکند

 

 علائم چربی بالا چيست؟

 

چربی خون و قندخون بالا و همچنين غلظت بالای خون باعث گزگز، مورمور شدن و خواب رفتگی پا می شود .به هنگام خواب ،کف پا بسيار داغ می شود و فرد را بيدار می کند.ساير علايم چربی بالا شامل سردرد ,سرگيجه,تلخی و خشکی دهان,ورم

 .صورت,دردکف وساق پا و…ميباشد

 

 انواع کلسترول بد و خوب

 

 افزايش چربی خون به چه صورت است؟

افزايش چربی خون همراه با بيماريهايی مانند کم کاری تيروئيد،کبدی و کليوی ، بيماريهای قند ، چاقی، بعضی از عفونتها ، اعتياد به

 .الکل ، ايدز و … ديده می شود

 

 عوارض چربی خون بالا چيست؟

افزايش چربی خون (کلسترول)با تجمع در ديواره رگ ها، تنگی آنها را به دنبال دارد . به همين دليل باعث افزايش خطر ابتلا به سکته مغزی، درد قفسه سينه و گرفتگی عروق می شود.البته در تری گليسريد بالا بيشتر نگران پانکراتيت هستيم تا گرفتگی

 .عروق

 

 راه های تشخيص چربی بالا

 

برای تشخيص بالا بودن چربی خون، اندازه گيری دو نوع چربی خون يعنی کلسترول وتری گليسيريد انجام می شود. دراين ميان

 .معمولاافزايش کلسترول به عنوان عامل بيماريزای جدی تری مطرح ميشود

Multi-Ethnic Group Of Diverse People Holding Letters That Form Diabetes

قند خون (ديابت)چيست و چه افرادی در خطر ابتلا به آن ميباشند ؟ 

قند خون (ديابت)چيست و چه افرادی در خطر ابتلا به آن ميباشند ؟ 

 

ديابت يا بيماری قند (Diabetes يا Diabetes Mellitus)چيست؟

يک اختلال متابوليک (سوخت و سازی) در بدن است. در اين بيماری توانايی توليد انسولين در بدن از بين میرود و يا بدن در برابرانسولين مقاوم شده و بنابراين انسولين توليدی نمیتواند عملکرد طبيعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولين پايين آوردن قند خون توسط مکانيزمهای مختلفی است.

 انواع ديابت:

ديابت دو نوع اصلی دارد.(DM1)  در ديابت نوع يک تخريب سلولهای بتا در لوزالمعده منجر به نقص توليد انسولين میشود .

(DM2) دردیابت نوع دو :مقاومت پيشرونده بدن به انسولين وجود دارد که در نهايت ممکن است به تخريب سلولهای بتای پانکراس و نقص  کامل توليد انسولين منجر شود.

 .در ديابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتيکی، چاقی و کم تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند

در ديابت، سرعت و توانايی بدن در استفاده و سوخت و ساز کامل گلوکز کاهش میيابد از اينرو ميزان قند خون افزايش يافته که

 به آن هايپرگليسمی میگويند.(تعریف دیابت :قند ناشتای بالای 126 ویا قند راندوم یا بعد غذای بالای 200 یامیانگین قند سه ماهه یبالای 6)

 علايم ديابت

پر خوری , پر نوشی , بی حسی و خواب رفتگی دست و پا  ,کاهش وزن, تاری ديد, خستگی ,عدم بهبود زخم ها, عفونتهای مکرر  …

وقتی اين افزايش قند در دراز مدت در بدن وجود داشته باشد عوارض ميکروواسکولار ديابت يا

تخريب رگهای بسيار ريز در بدن  .ايجاد میشوند که میتوانند اعضای مختلف بدن همچون کليه،

چشم و اعصاب را درگير کنند.

 

همچنين ديابت با افزايش ريسک بيماریهای قلبی عروقی  ارتباط مستقيمی دارد؛وسيستم

گوارش ,پوست ,ادراری تناسلی, اعصاب و روان , چشايی ,شنوايی , بينايی , ايمنی و… نيز از

ديابت در امان نيستند.

 

 لذا غربالگری و تشخيص زودرس اين بيماری در افراد با ريسک بالا میتواند در پيشگيری از اين عوارض مؤثر باشد.

 

 چه افرادی در خطر ابتلا به ديابت هستند؟

 

1- افراديکه در نسبت درجه يک خود مثل پدر و مادر يا خواهر و برادر سابقه ی ابتلا به ديابت وجود دارد

2- افراديکه فعاليت فيزيکی کمی دارند

3- کسانيکه دارای فشار خون مساوی يا بالای 140/90 ميلی متر جيوه دارند

 

                                                               تست قند با گلوکومتر برای تشخيص ديابت

 

  4-کلسترول کمتر از 35 ميلی گرم در دسی ليترHDL کسانيکه سطح تری گليسريد بيشتر از 250 ميلی گرم در دسی ليتر

5-سابقه بيماری عروقی

 6- سندرم تخمدان پلی کيستيک

 7- سابقه ديابت حاملگی

8- نوزاد با وزن بيشتر از کیلوگرم4

 9-افراديکه در آزمايشات خون متوجه قند مرزی هستند. يعنی تست تحمل گلوکوز مختل دارند

يا قند ناشتای 100125

ویاقند راندوم معادل ویا 140199

5.76.4 مساوی Hb A 1C

 :نتيجه گيری

لذا غربالگری و تشخيص زودرس ديابت در,همه بزرگسالان بالای 45 سال با BMI >=25

و افراد زير 45 سال که يک يا چند مورد از ريسک فاکتورهای بالا را دارند توصيه ميشود.

 

تشخيص و همچنين غربالگری ديابت با انجام آزمايش قند خون ميسر است.با تشخيص به موقع ديابت و درمان مناسب آن از عوارض

 احتمالی پيشگيری ميشود.

پرکاری تيروئيد چيست؟علائم بالينی آن کدامست؟ 

پرکاری تيروئيد چيست؟علائم بالينی آن کدامست؟ 

 

پرکاری تيروئيد چيست؟

 

بيماری غده تيروئيد است که در آن تيروئيد بيش از مقدار طبيعی، هورمون ترشّح میکند.  Hyperthyroidism پرکاری تيروئيدهستند. در اين حالت علائمی از بيماری از جمله تپش تند قلب، کاهش وزن، تعريق،  T3 و T4  هورمونهای غده تيروئيد تيروکسينعدم تحمّل گرما، لرزش و بيقراری نمايان میشود. از جمله بيماریهايی که موجب پرکاری تيروئيد میشوند بيماری گريوز يا بيماری  .بازدو است

تشخيص با اندازهگيری سطح خونی هورمونهای غده تيروئيد صورت میگيرد و در موارد خواص از طريق تست يد راديواکتيو.

 .هورمون محرکه تيروئيد کاهشمیيابد TSH همچنين اغلب بهدليل فيدبک منفی هورمونهای تيروئيد بر هيپوفيز سطح خونی

 .بيماری علائم مختلفی دارد البته امکان دارد بيمار در آزمايشهای کلينيکال همه علائم را نشان ندهد

 

 علائم بالينی پرکاری تيروئيد کدامست؟

 

 افزايش تعداد ضربان قلب به دنبال انجام کارهای معمول

 

 افزايش خفيف فشار خون

 

 علائم پرکاری تيروتيد

 

 تحريک پذير بودن و بی قراری و تحريک پذيری شديد

 

 افزايش تعريق و حساس شدن به گرما

 

 ضعف عضلات به خصوص در ناحيه شانه، لگن و رانها

 

 لرزش و تنشهای غيرارادی ترمور خصوصاً در دستان و انگشتان

 

 کاهش وزن علیرغم اشتهای خوب

 

 ريزش مو

 

 جدا شدن ناخن از بستر

 

 تورم نوک انگشتان (چماقی شدن)

 

 کشيده شدن پلک بالا به سمت پايين

 

 تغيير در ضخامت پوست

 

 افزايش حرکات دستگاه گوارش

 

 علائم چشمی در پرکاری تيروئيد

 

 گواتر يا بزرگی تيروئيد

 

 کاهش تعداد دفعات قاعدگی يا کاهش حجم خونريزی

 

 بزرگ شدن پستان در آقايان

 

 ضخيم شدن پوست در جلوی استخوان ساق پا

 

 برجسته شدن چشمها

دانستنی هايی در مورد بيماريهای شايع مقعد شامل شقاق و بواسير 

دانستنی هايی در مورد بيماريهای شايع مقعد شامل شقاق و بواسير 

 

 

 بيماری شايع ناحيه مقعد شامل :شقاق و بواسير وخارش مقعد

 

 بواسير(هموروئيد) 1

 

 هموروئيد داخلی و خارجی

 

بواسير شايع ترين بيماری مقعد است. در حقيت، احتمالاً نيمی از افراد تا سن 50 سال، بواسير را تجربه میکنند. بواسير وريدهايی در ناحيه مقعدی است. به هر علتی فشار بيش از حد به پايين راست روده و ناحيه مقعدی وارد شود. به طور غيرطبيعی اين وريدها  .متورم میشوند

اين فشار زياد میتواند به علت زور زدن برای دفع مدفوع. اکثرا در اثر اسهال مزمن و کمتر به علت يبوست، حاملگی،پيری يا علل  .ديگر باشد

بواسيرهای خارجی به صورت توده نرم و متورم يا و توده سفت در اطراف ناحيه مقعدی ظاهر میشوند.بواسيرهايی داخلی در داخل  .کانال مقعدی ايجاد میشوند

شايع ترين علايم بواسير شامل خارش و خونريزی، بيرون زدگی و درد میباشند. خونريزی اغلب به دنبال دفع مدفوع اتفاق میافتد.

 .بواسير ممکن است افتادگی پيدا کند (به بيرون بلغزد) و از طريق مقعد بيرون بزند

 : راههای پيشگيری از بواسير شامل

تغييرات عادات غذايی و نحوه زندگی به طور منظم بيرون روی را افزايش دهيد . با خوردن آب فراوان و خوردن ميوه ها ،سبزيجات، سبوس و حبوبات قوام مدفوع را نرم نگه داريد. تداوم نظم حرکات روده میتواند باعث بهبود يا جلوگيری از يبوست و

 .زور زدن شود

 

  • شقاق مقعد

 

شقاقها، پارگیهای کوچک در کانال مقعدی هستند. اين پارگی ها معمولاً ً◌ در طی عبور مدفوع سفت يا بزرگ بر روی بافت مقعدی

 .ايجاد میشوند

شقاق های مقعدی شايع بوده و معمولاً بدون درمان خاصی ترميم مييابند. در بعضی از بيماران، وقتی که شقاقها ترميم نيابند اين

 حالت مزمن میشود :علايم شقاق

بيماران مبتلا، درد را در حين دفع مدفوع تجربه میکنند. درد ممکن است بعد از اتمام بيرون روی طول کشيده و تا بيرون روی بعدی .فروکش نمايد. ساير عوارض میتوانند شامل خونريزی، خارش و ترشح باشند

 

 فيشر يا شقاق

 

 

 

  • مقعد خارش دار

 

 .شايع ترين علت خارش معقد، بهداشت بد و نامناسب و يا افراط در بهداشت است

 .ساير علل شامل بواسير، انگلها بويژه کرمک، عفونتهای پوستی . واکنشهای حساسيتی خاص میباشد (اما به آنها محدود نمیشود)

 .مصرف موادغذايی مانند قهوه، چای، نوشابه سياه. مرکبات ممکن است با خارش ناحيه مقعد همراه شوند

 .همچنين البسه تنگ و چسبان میتوانند با خارش ناحيه مقعد همراه باشند

بيماری های مقعدی مشکلات تشخيصی وراه کارهای درمانی 

بيماری های مقعدی مشکلات تشخيصی وراه کارهای درمانی

 

 

 بيماری های مقعدی و مشکلات تشخيصی

 

يکی از شايع ترين بيماری هايی که امروزه با آن برخورد ميکنيم بيماری های ناحيه مقعد می باشد که خوشبختانه اکثرا به راحتی قابل درمان هستند.  عوامل مختلفی در بوجود آمدن اين نوع بيماری ها وجود دارد. از جمله عدم رعايت بهداشت فردی ، نشستن های زياد ، عدم مصرف سبزيجات و آب آشاميدنی به اندازه کافی و يبوست .متاسفانه اکثر افرادی که به اين نوع بيماری ها دچار می شوند از مراجعه به پزشک امتناع کرده و سعی در خوددرمانی ميکنند.مهمترين دلايل اين رويکرد اشتباه ، شرم و حيا برای معاينه، ترس ازسرطان ، ترس از بستری شدن و … می باشد

 :بيماری های مقعدی و انواع آن

 

 فيشر يا شقاق مقعدی

 

 : شقاق مقعد

 

اين نوع بيماری معمولا بر اثر پارگی قسمت بيرونی مقعد شکل می گيرد که معمولا بر اثر اجابت مزاج يا سفت يا خشک بودن

مدفوع و حتی اسهال های آبکی بروز پيدا ميکند . ترک مقعدی معمولا با درد و خونريزی بعد يا حين اجابت مزاج همراه است .که به مرور فروکش کرده و با اجابت مزاج بعدی خود را مجددا نشان می دهد . در مواردی نادر اين بيماری ممکن است نشانه ای از يک  التهاب روده يا بيماری آميزشی يا حتی سرطان باشد

 .برای تشخيص اين بيماریها انجام تستهای تکميلی مانند کولونوسکوپی تحت بیهوشی نياز است .یکی از راههای تشخيص ساده و سریعتر بيماريهای مقعدی معاينه با آنوسکوپ است،که در این روش بی هوشی و آمادگی قبلی بیمار نیاز نیست.

 

 

 : هموروئيد يا بواسير

 

شايع ترين بيماری مقعدی هموروئيد است که اکثرا در سنين 30 سال به بالا بروز پيدا ميکند . درواقع وريدهايی در ناحيه مقعد تشکيل

می شود که علت آن عموما فشار زياد به ناحيه پايينی روده می باشد . اين فشار ممکن است بر اثر زور زدن زياد برای دفع مدفوع ، حاملگی ، پيری و … باشد . نشانه آن معمولا خارش بيش از حد ، خونريزی ، درد و بيرون افتادگی می باشد که اکثرا بر اثر دفع  مدفوع اتفاق می افتد.

 

هموروئید داخلی و خارجی

 : مقعد خارش دار

 

همانطور که از نامش پيداست به خارش اطراف يا داخل مقعد برميگردد .  علت اصلی آن هم عدم رعايت بهداشت فردی ياحتی افراط درآن می باشد . پيشنهاد می شود در صورت ابتلا به اين بيماری از لباس های گشاد استفاده کرده . مصرف قهوه ، نوشابه سياه و چای را کاهش دهيد . اين موارد ساده می تواند در درمان بيماری های مقعدی تاثير بسزايی داشته باشد.  همچنين تشخيص

 . زودهنگام  اين بيماری توسط پزشک می تواند در عدم پيشرفت آن موثر باشد

 

 ساير بيماريهای مقعدی کمتر شايع شامل: آبسه و فيستولهای پری آنال وسينوس پايلونيدال(کيست مويی)و زگيل های مقعدی ميباشند@

 

آبسه و فيستول مقعدی

 

 

 راهکارهای عمومی درمان بيماری های مقعدی

 

اولين ومهمترين نکته در درمان بيماريهای مقعدی,مراجعه به موقع به پزشک وتشخيص درست بيماری بامعاينه آنوسکوپی است       . . در صورت مشاهده کوچکترين علامت سريعا به پزشک مراجعه کنيد وگرنه بايد متاسفانه منتظر پيشرفت آن و حتی جراحی باشيد

 

در درمان بيماری های مقعدی حساسيت و وسواس به خرج دهيد بخصوص در زمينه بهداشت فردی و مصرف زياد آب و سبزيجات .استفاده از مکمل های نرم کننده مدفوع با افزايش فيبر رژيم غذايی ميتواند يبوست و اجابت مزاج را تحت تاثير قرار دهد .همچنين تحرک و پياده روی و پرهيز از سيگار و دخانيات ونوشابه ها

 . اينفرا رد کواگولاسيون) ميباشد IRC  (يکی از راه های درمان هموروئيد های درجه پائين استفاده از ليزر هموروئيدIRC

لیزر هموروئید (IRC)

 

کرونا ويروس چيست وچگونه با آن برخورد کنيم وآن را شکست دهيم؟ 

کرونا ويروس چيست وچگونه با آن برخورد کنيم وآن را شکست دهيم؟ 

 

 

 

 کرونا ويروس چيست؟

 

يا ويروس کرونای جديد  هفتمين ويروس از گروه کروناست.4 تای  co vid 19 کرونا ويروس معروف بهnovel corona virus

بيماری شديد ريوی با مرگ و مير  SARS-COV اول باعث سرما خوردگی معمولی ميشدند و جهانی نشدند .در سال 2002 ويروس (Mid باعثMERS-COV 10% ايجاد کرد . خيلی سريع جهانگير شد و در عرض 3تا 4 ماه کنترل شد .در سال 2012 ويروس

از عربستان شروع شد .هردو ويروس مرس و سارس از خفاش شروع شدند ودر مرس به شتر و east respiratory syndrom) . سپس به انسان منتقل شدند.سپس از انسان به انسان و 35%مرگ و مير داشت .بعد از مدتی اين ويروس هم کنترل شد

 

 کرونا ويروس

 

است يعنی اولين افرادی که به اين بيماری مبتلا ميشوند آن را از حيوانات دريافت  zoonotic هم ncov 2019اين ويروس جديدکروناکرده اند.اين بار هم وقتی ويروس وارد بدن خفاش شده يک سری جهش ژنتيکی ايجاد شده و قادر به بيمار کردن انسان شده .نسل

 .های جديد به اندازه ای جهش پيدا کرده اند که از انسان به انسان هم منتقل شده اند

 . نام ويروس به دليل شکل ظاهری آن زير ميکروسکوپ الکترونی که شبيه تاج خروس است به کرونا معروف شده است

ويروس کرونا از طريق هوا وسيستم گوارش و تنفسی ,پرندگان و پستانداران را نشانه ميرود و گرفتار ميکند .اين بار از طريق خوردن سوپ خفاش و خوراک مارهای بومی چين .همزمان با عيدکريسمس و مسافرتهای مربوطه از ووهان چين شروع شد  وکم کم

 . به ساير نقاط جهان رسيده است

 

 

 خفاش عامل کرونا

 

 خوراک مار عامل کرونا

 

 بيماريزايی و مرگ و مير ويروس جديد کروناچگونه است؟

 

اعلام نکرده که حتما در دوره نهفتگی  WHO دوره نهفتگی بيماری ناشی از ويروس کرونای جديد متغيراز 2تا 14روز است .هنوزويروس قابل انتقال است . ولی معمولا برای احتياط افراد مشکوک را برای 14 روز قرنطينه نگه ميدارند.ميزان مرگ و مير اين ويروس در مقايسه با ويروسهای قبلی سارس و مرس کمتر يعنی 2% است.ولی قدرت بيماريزايی و انتشارو مسری بودن  آن بيشتر

است.خيلی سريع از انسان به انسان ديگر منتقل ميشود.به اين ترتيب که ويروسها از طريق سرفه و عطسه تا 11/5 متر اطراف فرد بيمار روی اجسام و سطوح و لباس ها تا 9 ساعت زنده باقی ميماند.همچنين اين ويروس نسبت به واکسن ها و داروها  مقاوم است

 : و جهش های ژنتيکی زيادی دارد .به همين دلايل

 

 . در روز 30 ژانويه (10 بهمن 98) اعلام وضعيت اضطراری جهانی در سرتاسر دنيا کردWHO

 

در نتيجه کرونا فقط محدود به چين نيست و برای مهار اين ويروس به همبستگی بين المللی نيازمنديم.قبل از اين هم اين سازمان 5 بار ديگر اعلام وضعيت اضطراری جهانی کرده بود .سال 2005  و سال 2009 برای آنفولانزا -سال 2014 برای فلج اطفال و ابولا – . 2016 برای زيکا و2019 برای ابولا و 2020 برای کرونا ويروس جديد

 

 چه افرادی در خطر بيشتری برای ابتلا به کرونا هستند؟

 

افراديکه دچار ضعف ايمنی هستند .مثل افراد مبتلا به سرطان و بيماران پيوندی -بيماران مسن قلبی و ريوی و ديابتی ومصرف کننده گان داروهای ضعيف کننده ايمنی .در ابتدا تصور ميشد که بچه ها درگير نميشوند ولی ممکن است اينطور نباشد.خانمهای باردارهنوز

 . در ليست افراد پر خطرنيستند ولی بهتراست آنها را جز افراد پر خطر حساب کنيم

 

 علايم بيماری کرونا چيست؟

 

 علايم کرونا

 

از علايم خفيف سرما خوردگی شامل تب و گلو درد و سرفه شروع شده .انتظار ميرود در 95%موارد علايم بعد از چند روز ازبين

برود .اما در صورتيکه به نای و ريه سرايت کند به ذات الريه يا پنومونی تبديل ميشود .که با تنگی نفس و کاهش اکسيژن خون همراه است.حتی در برخی موارد ممکن است علايم گوارشی مثل اسهال و نيز اختلال انعقادی و نارسايی کليه يا کاهش هوشياری و گاهی

 .مرگ منجر شود

 

 روش تشخيص ويروس کرونا چگونه است؟

 

 تست کرونا

 

 نمونه برداری از مخاط بينی و گلو و خون جهت به دست آوردن ويروس کرونا

 

 درمان کرونا چيست؟

 

برای کنترل اين ويروس در دنيا چند دارو تا کنون شناخته شده که در ايران هم وجود دارد.توصيه ميشود بيمارانی که تب و سرفه

 …وتنگی نفس دارند حتما به بیمارستان مراجعه نمایند.

اگر به کرونا مبتلا شديم در دوران نقاهت بيماری چه کار کنيم؟ 

اگر به کرونا مبتلا شديم در دوران نقاهت بيماری چه کار کنيم؟ 

 

 

 

 اگر به کرونا مبتلا شديم در دوران نقاهت بيماری چه کار کنيم؟

 

يک اتاق مجزا با تهويه و نور گيری مناسب در خانه به بيمار کرونايی اختصاص دهيم .اگر بيمار ميتواند تنها در منزل از خود مراقبت کند.در غير اين صورت يکی از اعضا خانواده به عنوان مراقب بيمار انتخاب شود .البته با رعايت تمام اصول بهداشتی و

 . خود مراقبتی مناسب

 

 

 مراقبت بعد از ترخيص بيمار کرونايی

 

 

 

 توصيه های غذايی در بيمار بعد از کرونا

 

 تغذيه مناسب و مقوی 1

 

 توصيه های غذايی بعد از کرونا

 

 نوشيدن مايعات کافی در طول روز2

 استفاده از ويتامين ها و آب ميوه های طبيعی سرشار از ويتامينهای سالم3– . استفاده از غذاهای فيبر دار و سبزيجات و حبوبات خوب پخته شده4

 استفاده از غذاهای حاوی پروتئين مثل گوشتها و تخم مرغ البته خوب پختخه شده5

 پرهيز از غذاهای دير هضم و سنگين و چرب و فست فود ها6

 رعايت فواصل تغذيه جهت هضم قطعی غذا (مصرف غذا در دفعات متعدد با حجم کم و سهل الهضم)7

 از ترکيب شير با ميوه های خام خودداری کنيد8

 استفاده از ميوه های ترجيحا پخته9

 

 

 توصيه های حمايتی در منزل بعد از کرونا

 

 توصيه های حمايتی بعد از کرونا

 

 برای مرطوب کردن فضای اتاق بيمار از دستگاه بخور استفاده کنيد 1

 متناسب با وضعيت جسمی خود در منزل  ورزش سبک انجام دهيد2

 با باز گذاشتن پنجره ها از نور آفتاب و هوای آزاد استفاده کنيد3– …دسترسی بيمار به وسايل سرگرم کننده مثل راديو ،تلوزيون ،کتاب ،مجله و4

 مصرف منظم و به موقع داروها طبق دستور پزشک معالج5

 استراحت کافی برای سپری شدن ضعف دوره نقاهت بيماری6

 استفاده از دمنوش های گرم وآرامبخش7

 عدم مراجعه دوستان و اقوام به عنوان عيادت از بيمار8

 

 

 توصيه های بهداشتی در منزل بعد کرونا

 

 شستشوی مرتب دستها با آب و صابون 1

 

 توصيه های بهداشتی بعد از کرونا

 

 ضد عفونی کردن مرتب سطوح اطراف بيمار و وسايل شخصی او2

 استفاده از ماسک و دستکش توسط بيمار و فرد مراقب بيمار3

 تهويه مناسب هوای خانه4

 جدا کردن ظروف و لباس و مسواک و حوله و ملافه های بيمار از ساير افراد خانواده5

  • در صورت امکان بيماراز حمام و سرويس بهداشتی مجزا استفاده نمايد در غير اينصورت ،بع از استفاده بيمار سرويسهاضد عفونی شود
  • بررسی منظم وضعيت جسمی بيمار و مراقبش و ساير اعضا خانواده از نظر تب و ساير علايم کرونا

پژوهش و مقالات دکتر منصوره فریدنیا

پژوهش و مقالات دکتر منصوره فریدنیا
1- مقاله اول :
بررسی تغییرات اولیگوکلونال باند (OCB )در مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلابه ام اس(MS )مغزی یا مولتیپل اسکلروز در مراجعه کنندگان به بیمارستان لقمان تهران در طی  سالهای 1370 الی1376 به استاد راهنمایی جناب دکتر کوروش قره گوز لی رئیس انجمن ام اس ایران.

2- مقاله دوم :

بررسی موارد آنتی فسفو لیپید آنتی بادی در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوس مراجعه کننده به بیمارستان اکباتان همدان در طی سالهای 1386و1387 و ارتباط آن با علائم آنتی فسفو لیپید سندرم.به استاد راهنمایی سرکار خانم دکترزهرا بصیری روماتولوژیست.
این مقاله در مجله ی JOURNALS  TUMS سال 2013 به چاپ رسیده است.

Downloaded from http://journals.tums.ac.ir/ on Friday, February 22, 2013
The Prevalence of Anticardiolipin Antibody in Patients with Systemic Lupus Erythematosus and Its Association with Clinical Manifestations
پژوهش دکترفریدنیا در مورد لوپوس

Zahra Basiri1, Mahmoud Gholyaf1, Mansureh Faridnia1, Ebrahim Nadi2, and Mandana Bairanvand2
1 Department of Internal Medicine, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
2 Department of Internal Medicine, School of Medicine, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran
Received: 26 Dec. 2011; Received in revised form: 2 Jan. 2013; Accepted: 4 Jan. 2013
Abstract-The central immunological disturbance in systemic lupus erythematosus (SLE) is autoantibody
production. Some of these antibodies affecting components of the cell nucleus are the major characteristics of
SLE. The present study was aimed to assess importance of anticardiolipin (ACL) antibody and its association
with clinical state in SLE patients. A cross sectional study was performed on 100 patients with SLE referred
to rheumatology outpatient clinic in Ekbatan hospital in Hamadan (Iran) between 2007 and 2008. Serum
samples were extracted and screened for IgG and IgM using an ACL enzyme-linked immunosorbent assay.
Up to 36% of patients were positive for ACL antibody that was more frequent in women than men (39.8%
versus 8.3%). No association was revealed between ACL antibody and age. Clinical manifestations of
antiphospholipid antibody syndrome were observed in 23.0% of patients that was more prevalent in ACL
positive group compared with ACL negative group (41.7% versus 125%). The prevalence of other
manifestations including pregnancy-related disorders (recurrent abortion), central nervous system defects, and
deep vein thrombosis was 33.3%, 25.0%, and 30.6% in ACL positive group and was 9.4%, 7.8%, and 7.8% in
ACL negative group that all were more frequent in the former group. The prevalence of thrombocytopenia
was also higher in ACL positive group than another group (22.2% versus 15.6%). Among ACL positive
patients with clinical manifestations of antiphospholipid antibody syndrome, 86.6% had medium to high titer
of ACL. Our study emphasized value of (ACL) antibody to assess clinical status in SLE patients.
© 2013 Tehran University of Medical Sciences. All rights reserved.
Acta Medica Iranica, 2013; 51(1): 35-40.
Keywords: Anticardiolipin antibody; Antiphospholipid syndrome; Systemic lupus erythematosus
Introduction
Systemic lupus erythematosus (SLE) is a multisystem
autoimmune disease which is associated with formation
of a variety of autoantibodies. Antiphospholipid
antibody (APL) is an autoantibody that is linked to comorbidities
such as recurrent arterial and venous
thrombosis. The increased level of APL occurs primarily
or secondary to SLE or other autoimmune disorders
(1,2). In the presence of this antibody, the risk of
clotting can be significantly increased that its elevated
level is shown to be associated with thrombotic
symptoms of antiphospholipid syndrome (APS) and
SLE (3). In a prospective study on 500 patients with
SLE, recurrent venous thrombosis, thrombocytopenia,
hemolytic anemia, recurrent fetal loss, and leg ulcers
were strongly associated with the level of anticardiolipin
antibody (ACL) (4).
According to the Sapporo criteria, APS can
potentially be detected in subjects with clinical criteria
of arterial, venous or small-vessel thrombosis as well as
in those with pregnancy-related morbidities including
recurrent fetal loss before the 10th week of gestation,
unexplained fetal death at or beyond the 10th week of
gestation, or premature birth due to placental
insufficiency, eclampsia or preeclampsia (5,6).
The immunoglobulin isotype of ACL include IgG,
IgM or IgA that can be detected using enzyme-linked
immunosorbent assays (ELISA). The IgG isotype is
most strongly associated with thrombosis (7). ACL
antibodies are reported as a titer specific to the antibody
isotypes (IgG, IgM, or IgA phospholipid antibody titer),
Corresponding Author: Ebrahim Nadi
Department of Internal Medicine, School of Medicine, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
Tel: +98 811 8380704, Fax: +98 811 8226035, E-mail: nadi@umsha.ac.ir
Downloaded from http://journals.tums.ac.ir/ on Friday, February 22, 2013
Anticardiolipin antibody in patients with SLE
but because of the limited accuracy and reliability of
assays, consensus guidelines recommend semi-
quantitative reporting of results as low, medium, or high
titer (8).
APL has been also shown to bind some antigens
such as prothrombin, annexin V, and .2-glycoprotein I
(.2GPI). Antibodies reacting with these antigens may be
directly involved in the pathogenesis of APL-associated
symptoms (9,10). Exact mechanism of coagulopathies in
presence of these autoantibodies is still unknown. Not
only APL can directly bind to platelet surfaces and
promote thrombo-agglutination in vitro (11), but it can
also affect the vascular endothelium and cause
prothrombotic events (12,13).
In Chinese patients with SLE, both IgG and IgM
isotypes of ACL and anti-.2GPI have been detected with
ELISA kit. In a study on those patients, the highest
predictive accuracy of thrombosis was with the presence
of a low or higher titer of either ACL (>12 RU/ml) or
anti-.2GPI (>20 RU/ml). Also, in patients with SLE
especially in those with other risk factors for thrombosis
and those who treated with glucocorticoids, a transient
low or high titer of ACL or anti- .2GPI antibody had a
good predictive value for the diagnosis of thrombosis
(14,15). In these thrombotic events, long-term
anticoagulation therapy is a choice protocol. The
patients suffering from SLE and APS should be
managed with long term anticoagulation, and a target
international normalized ratio (INR) of 3 is
recommended for their follow-up. New clotting event in
patients treated to this target of INR can be decreased
compared to patients treated with lower INR (15).
In the present study, we first evaluated the
prevalence of positive ACL antibody in SLE patients
and then assessed its association with clinical
manifestations of SLE.
Materials and Methods
One hundred SLE patients (88 women and 12 men)
referred to rheumatology outpatient clinic at Ekbatan
hospital in Hamadan city were recruited for this cross-
sectional study. All patients fulfilled the 1997 revised
American College of Rheumatolog (ACR) criteria for
SLE. All participants were subjected to full history,
complete clinical examination, routine laboratory
investigations, and IgG and IgM ACL test.
Blood samples were taken at the time of patients’
attendance.
ELISA were used to assess ACL level that scored as
negative (10 units) for final
analysis. ACL IgG was also classified as high (>80
unit/ml), medium (20-80 unit/ml), and low (10-20
unit/ml). Sensitivity and specificity of the test was
estimated as 91.7% and 97.6%, respectively. Written
informed consent was obtained from all. The data
containing clinical manifestation of APS and APL
antibody levels were collected in study checklist and
were analyzed statistically by using SPSS software
(version 15.0) along with Chi-square test or Fisher’s
exact test.
Results
نتایج تحقیق دکترفریدنیا درمورد لوپوس
The mean age of participants was 42 years (ranged 1150
years) and 88% were female. Up to 36% of patients
with SLE were positive for ACL antibody (39.8% of
women and 8.3% of men, P<0.05). In the subgroups of
patients with positive and negative ACL, no difference
was found in term of mean age (P=0.860). Clinical
manifestations of APS were detected in 23.0% of total
patients that was significantly more prevalent in those
with positive ACL antibody compared to negative ACL
antibody group (41.7% versus 12.5%, P<0.05) (Table
1). Besides, clinical manifestations of APS were not
seen in 87.5% of SLE patients with negative ACL test.
In SLE patients with manifestations of APS, ACL test
was positive in 65.0% and was negative in 35.0%.
While, in SLE patients without clinical manifestations of
APS, ACL test was negative in 72.7%. In 29.0% of
patients with SLE, APS manifestations and results of
ACL test were inconsistent. There were significant
differences in overall prevalence of pregnancy-related
complications such as recurrent abortion, central
nervous system disorders and deep vein thrombosis in
SLE patients with and without positive ACL test (Table
2). The prevalence of other manifestations including
pregnancy-related disorders (recurrent abortion), central
nervous system defects, and deep vein thrombosis
was 33.3%, 25.0%, and 30.6% in ACL positive
group and was 9.4%, 7.8%, and 7.8% in ACL
negative group that all were more frequent in the
former group. The prevalence of thrombocytopenia
was similar in ACL positive group than another
group (22.2% versus 15.6%). The prevalence of
cardiovascular disorders, skin lesions, and arterial
thrombosis in SLE patients with positive ACL test was
8.3%, 5.6%, and 5.6% and in SLE patients with negative
ACL test was 6.3%, 0.0%, and 1.6% with no significant
discrepancy.
36 Acta Medica Iranica, Vol. 51, No. 1 (2013)
Z. Basiri, et al.
Table 1. Clinical manifestations of APS in SLE patients with positive and negative ACL test.
ACL test With clinical manifestation
of APS
With clinical manifestation
of APS
Positive 15 (41.7) 21 (58.3)
Negative 8 (12.5) 56 (87.5)
Total 23 (23) 77 (77)
Data are presented as number (%)
P-value
0.001
Downloaded from http://journals.tums.ac.ir/ on Friday, February 22, 2013
Table 2. Different types of clinical manifestations of APS in SLE patients with positive and negative ACL test.
ACL test Pregnancy Venous CNS Cardiac Skin Arterial
disorders thrombosis disorders disorders disorders thrombosis
Test (+) 12 (33.3) 11 (30.6) 9 (25.0) 3 (8.3) 2 (5.6) 2 (5.6)
Test (-) 6 (9.4) 5 (7.8) 5 (7.8) 4 (6.3) 0 (0.0) 1 (1.6)
P-value 0.003 0.003 0.017 0.690 0.120 0.290

Data are presented as number (%)
In patients with SLE and positive ACL, the titer level
of ACL was low in 50.0%, medium in 19.4%, and high
in 30.6%. There was a significant difference in ACL
titer level between the groups with positive and negative
APS test. In SLE patients with clinical manifestations of
APS and positive for ACL, IgG ACL was scored as
medium to high titer in 86.6% compared with 23.8% in
SLE patients with ACL positive test, but without clinical
manifestations of APS.
Discussion
Our study shows that the incidence of clinical
manifestations of APS and its related complications such
as pregnancy-related disorders (recurrent abortion),
central nervous system defects, and deep vein
thrombosis in SLE patients with negative ACL test was
significantly lower than those with positive ACL test.
The previous studies similarly showed that the risk of
thrombotic events was increased in positive APL test
and has concluded that this autoantibody has an
important role in the pathogenesis of APS (16,17). Up to
5% to 70% of SLE patients produce some types of ACL
(18,19). In an analysis on 29 published series including
more than 1000 patients with SLE, the average range of
for the lupus anticoagulant was 34% and for ACL was
44%. The significant association was also found
between the presence of either antibody and a history of
thrombosis, neurological disorders, or thrombocytopenia
(20). In another study, 37 patients with SLE were
screened for APLAS (ACL antibody, lupus
anticoagulant, or both) during a 27 months follow-up. In
that study, 27% had evidences of APLAS and 24% had
positive antibody but were asymptomatic. Therefore
routine screening for ACL antibody for all patients
with SLE is stron Acta Medica Iranica, Vol. 51, No. 1 (2013)

شکايات شايع علت سرفه های مزمن و طول کشيده در بزرگسالان چيست ؟

شکايات شايع علت سرفه های مزمن و طول کشيده در بزرگسالان چيست ؟

علت سرفه ی مزمن در بزرگسالان چيست؟

سرفه های گاه گاه به پاک کردن ذرات و ترشحات از ريه و به جلوگيری از عفونت کمک می کند. هر چند بعضی اوقات سرفه می .تواند به يک وضعيت مزمن تبديل شود. طبق تعريف، سرفه مزمن به سرفه ای گفته می شود که 8 هفته يا بيشتر طول بکشد
اگر چه سرفه معمولا نشانه ای از يک مشکل جدی نيست ولی می تواند آزاردهنده باشد. سرفه های مکرر ناراحت کننده است . می
.تواند منجر به خستگی ، اختلال در خوابيدن ، سرگيجه، خشونت صدا، تعريق و بی اختياری ادرار شود
علل سرفه ی مزمن


وسرفه مزمن PND رينيت آلرژی و
:شايع ترين علل سرفه ی مزمن عبارتند از

ترشحات پشت بينی ·1

آسم ·2
برگشت اسيد معده به مري ·3 .اين سه مورد معمولا مسئول بالغ بر 90 درصد همه موارد سرفه مزمن هستند
. علل کمتر شايع عبارتند از : عفونت ، علل دارويی و بيماری های ريوی
( PND ) ترشحات پشت بينی
ترشحات پشت بينی وقتی ايجاد می شوند که ترشحات بينی به پشت حلق جريان پيدا کنند. اين ترشحات می توانند باعث آزردگی حلق و محرک سرفه باشند. ترشحات پي ان دي می تواند در افرادی با آلرژی، سرماخوردگی ، رينيت و سينوزيت ايجاد شوند. نشانه های
: پي ان دي عبارتند از
.گرفتگی بيني· آبريزش بينی· احساس وجود مايع در پشت حلق· احساس مکرر نياز به صاف کردن گلو ·
.هر چند بعضی افراد دارای پي ان دي هيچ علامت ديگری به جز سرفه ندارند

آسم


آسم از علل سرفه

آسم دومين علت شايع سرفه مزمن در بزرگسالان و يک علت عمده سرفه کودکان است . علاوه بر سرفه امکان بروز خس خس سينه و احساس تنگی نفس هم وجود دارد. هر چند بعضی افراد وضعيتی تحت عنوان فرم سرفه ای آسم دارند که در آن سرفه، تنها علامت آسم است.سرفه مرتبط با آسم ممکن است فصلی باشد.كه به دنبال يک عفونت در مجاری تنفسی فوقانی ايجاد مي شود .يا ممکن است
.با قرار گرفتن در معرض هوای سرد يا خشک ، دود و يا يک رايحه ايجاد شود

( GERD) برگشت اسيد معده به مري

برگشت معدی- مروی که به عنوان ريفلاكس اسيد هم شناخته می شود ، زمانی رخ می دهد. که اسيد از معده به مری بازگشت داشته
.باشد. بيماري برگشت معدی- مروی ، به علائمی که در اثر برگشت اسيد ايجاد می شوند گفته می شود
بسياری از افرادی که دچار سرفه ناشی از برگشت اسيد معده می باشند، ممكن است دچار سوزش سر دل و يا تلخ شدن دهان نيز .باشند. هر چند در بعضی از افراد مبتلا به اين بيماری، سرفه تنها علامت ناشی از آن است
: ديگر علت ها
: شرايط ديگری که می تواند موجب سرفه مزمن شوند شامل موارد زير است

عفونت مجاری تنفسی فوقانی : مثلا يک سرماخوردگی ممکن است منجر به سرفه ای شود که بيش از 8 هفته طول بکشد. اين سرفه
.ممكن است مربوط به ترشحات پشت حلق و يا تحريک مجاری هوايی در اثر عفونت باشد

بسياری از افراد مبتلا به سرفه مزمن به دنبال عفونت، به درمان ترشح پشت بيني و يا فرم سرفه ای آسم پاسخ می دهند. گاهی اوقات
عفونت باکت﷼ تراکئو برونشيال و يا سينوزيت باکت﷼ می توانند به دنبال يک عفونت ويروسی دستگاه تنفسی فوقانی ايجاد شوند. كه تقريبا درتمام موارد عفونت باکتريايی تراکئو برونشيال، بيماران سرفه خلط دار خواهند داشت.گاهی سل ميتواند علت سرفه های
. مزمن باشد


سل از علل سرفه مزمن

رنگ خلط از زرد روشن تا سبز تيره و حتی قهوه ای است. به طور مشابه و تقريبا در تمام موارد سرفه مزمن .ناشی از سينوزيت باکتريايی، بيماران احتقان سينوس و ترشحات بينی بی رنگ که به پشت حلق جريان پيدا می کند خواهند داشت. در صورت عدم .بهبود خلط رنگی يا ترشحات پشت بيني بعد از 14-10 روز ممکن است. به آنتی بيوتيک جهت درمان عفونت نياز پيدا کنيم
استفاده از مهارکننده های آنزيم تبديل كننده آنژيوتانسين :اين داروها که بر ای درمان بيماری پرفشاری خون استفاده می شوند. موجب سرفه مزمن در بيش از 20 درصد بيماران می شوند. اين سرفه معمولا خشک و منقطع است. تغيير دارو به ساير داروها می تواند
.در يک دروه 1 يا 2 هفته ای منجر به بهبودی سرفه شود

برونشيت مزمن : برونشيت مزمن وضعيتی است که در آن آسيب مجاری هوايی باعث سرفه و بعضا همراه خلط می شود. بيشتر
.افراد مبتلا به برونشيت مزمن ،يا سيگار مصرف می کنند .يا سابقه ی مصرف سيگار را در گذشته داشته اند

برونشيت ائوزينوفيليک : يک نوع خاص از التهاب در مجاری هوايی است که مي تواند باعث سرفه مزمن شود. اين بيماری هنگامی تشخيص داده می شود .که در تست تنفس شما هيچ نشانه ای از آسم وجود نداشته باشد .اما در نمونه برداري از مجاری تنفسی و .نمونه خلط، سلول های ائوزينوفيل را ديده شود. برونشيت ائوزينوفيلی شيوع خيلی کمتری از آسم دارد
سرطان ريه: اگر چه سرطان ريه می تواند باعث سرفه شود ، تعداد بسيار کمی از افراد مبتلا به سرفه مزمن دچار سرطان ريه
.هستند

چه موقع در افراد سيگاری نگران سرطان هستيم ؟


کنسر ريه از علل سرفه مزمن در افراد سيگاری

احتمال سرطان در افراد سيگاری باتغيير ناگهانی الگوی سرفه1-
وجود خلط خونی همراه سرفه2-
ادامه سرفه بيش از يک ماه پس از کنار گذاشتن سيگار3- .زيادتر می شود

پانکراتیت چیست؟

پانکراتیت چیست؟
التهاب پانکراس (لوزالمعده) را پانکراتیت می‌گویند.
پانکراس غده‌ای پهن، مسطح و بلند است که در پشت معده در قسمت فوقانی شکم قرار دارد. این غده آنزیم‌های مؤثر در هضم غذا و همچنین هورمون‌هایی را تولید می‌کند .که بر نحوه تنظیم فرایندهای مربوط به قند (گلوکز) در بدن اثر می‌گذارند.
این بیماری به دو صورت حاد و مزمن بروز می‌یابد؛ در پانکراتیت حاد بیماری به یکباره فرد را درگیر می‌کند و چند روز طول می‌کشد.حال آن که پانکراتیت مزمن طی چندین سال بروز می‌یابد. موارد خفیف التهاب پانکراس بدون درمان برطرف می‌شود. اما موارد شدید عوارض خطرناکی را به دنبال دارد.
علائم پانکراتیت حاد

1-درد شدید قسمت بالای شکم که به پشت نیز منتشر می‌شود و با خوردن غذاهای پرچرب، تشدید می‌شود.
2-ورم شکم همراه با دردی که با خوابیدن به پشت تشدید شده و بیمار به جلو خم میشود.
3-حالت تهوع و استفراغ
4-تب وافزایش ضربان قلب
5-افت فشارخون
علل پانکراتیت حاد
از شایعترین علل پانکراتیت مصرف الکل و سنگ کیسه صفرا است. که قریب به ۸۰ تا ۹۰ درصد موارد راشامل میشود.
سنگ صفرا از علل پانکراتیت
سایر علل ایجاد پانکراتیت شامل : تری گلیسرید بالا  – تروما یا ضربه های غیر نافذ شکمی – بدنبال برخی جراحی ها .
مصرف برخی داروها  مثل :آزاتیوپرین , سولفونامیدها ,استروژن ها ,سدیم والپروئیک  و …
عفونتهای ویروسی , سرطان پانکراس,نارسایی کلیه ,کلسیم بالای خون